Nedavno je Evropski sud pravde doneo značajnu presudu u vezi sa ostvarivanjem prava lica na koja se podaci o ličnosti odnose na pristup tim podacima, a povodom slučaja koji se dogodio u Austriji sa tim u vezi.

Detalji slučaja

Austrijska poštanska služba je, naime, vodila opsežnu bazu podataka o stanovnicima Austrije, koje podatke je delila sa trećim licima (npr. oglašivačima, humanitarnim organizacijama i slično). Kada su lica na koja se ti podaci odnose od navedene poštanske službe kao rukovaoca podacima zatražila informacije o pojedinačnim primaocima njihovih ličnih podataka, pošta je njihov zahtev odbila, te je navela samo kategorije primalaca, ali iste nije na bilo koji način individualizovala.

Ovaj slučaj je na kraju dospeo pred Evropski sud pravde, koji je našao da postupanje austrijske poštanske službe u konkretnoj situaciji nije bilo u skladu sa odredbama GDPR, a iz sledećih razloga.

Stav suda

Shodno sudskom tumačenju odredaba GDPR, kako bi lica na koja se podaci o ličnosti odnose mogla da ostvare svoje pravo na pristup tim podacima (koje je utvrđeno odredbama člana 15. GDPR) u punom obimu, tj. kako bi se ostvarila svrha radi koje je predmetno pravo ustanovljeno, njima mora biti poznat identitet pojedinačnih primalaca tih podataka, tj. lica sa kojima je rukovalac iste podelio.

U tom smislu, pre nego što je konkretan prenos podataka o ličnosti izvršen, pa nije moguće identifikovati individualne primaoce navedenih podataka, rukovalac je dužan da licu na koje se podaci odnose predoči informacije o licima kojima ti podaci mogu biti saopšteni, a što može podrazumevati i određenu kategoriju primalaca. Međutim, nakon što je prenos podataka izvršen, rukovalac je dužan da, na zahtev lica na koje se podaci odnose, to lice obavesti o identitetu konkretnih primalaca kojima su podaci saopšteni.

Ograničenja prava na pristup

Pravo na pristup podacima o ličnosti, međutim, nije neograničenog karaktera.

Tako, sud je u predmetoj odluci naveo da rukovalac ima pravo da odbije pristup podacima ukoliko je takav zahtev očigledno neosnovan ili preteran (npr. ukoliko se upućuje previše često), s tim da je teret dokazivanja predmetnih okolnosti na rukovaocu.

Inače, pravo na pristup podacima o ličnosti je priznato i odredbama Zakona o zaštiti podataka o ličnosti Republike Srbije, te se stanovište sadržano u predmetnoj presudi može shodno primeniti i na obrade koje vrše domaći rukovaoci.

Ovaj članak je isključivo informativne prirode i ne predstavlja pravni savet. Ukoliko su Vam potrebne dodatne informacije, budite slobodni da nas kontaktirate.